Elke dag meer en meer

  • Sandra

    Wat kan een gemis allemaal niet met je doen, zoveel onrust in je lichaam, ene dag gaat het goed andere dag zit je in zak en as. Ik mis mijn moeder zo verschrikkelijk en het lijkt steeds erger te worden, we zijn nu bijna 6 maanden verder, ik zie haar overlijden als de dag van gisteren, we zitten nu in de maand juli maar voor mijn gevoel mis ik een paar maanden.

    Ik heb vandaag het hele verhaal van de afgelopen 4 jaar op papier gezet ik hoop voor mij dat dit een beetje helpt met de verwerking.

    Af en toe schrijf ik hier wat op het prikbord en wie weet helpt dat ook een beetje.

  • Angela

    hoi Sandra, ik kom nu voor het eerst hier op dit prikbord en ik herken jouw verhaal zo goed. Mijn vader is ruim 1,5 jaar geleden overleden aan longkanker en zijn verlies wordt steeds erger naar mijn gevoel. Ik heb besloten om aan rouwverwerking in een groep mee te gaan doen, want zo gaat het niet langer.

    Ik wens jou heel veel sterkte. groetjes Angela

  • Sandra

    Hoi Angela, dank je wel voor je berichtje, ik schrijf hier af en toe dingen van mij af, en ik praat er wel veel met mensen over dat doet me wel goed, maar het gevoel van gemis, iemand die dat niet heeft meegemaakt weet gewoon niet hoe je je voelt. Ik wens jou ook veel sterkte en ik hoop dat je je plek vind in de groep.\

    gr Sandra

  • Nellie

    herkenbaar dat onrustige gevoel in je lijf,

    ik vraag me wel eens af hoe lang duurt het?

    heerlijk om van je af te kunnen schrijven en er met mensen over te praten, dat vind ik zelf ook fijn dat ik dat heb.

    er zijn dagen dat ik als een kip zonder kop rond loop, amper weet wat voor dag het is,

    toch probeer ik het leven van alledag op te pakken, de ene dag gaat het beter dan de andere dag

    veel sterkte

    Nellie