Overlijden van ouders

  • Sabrina

    Hallo

    ik ben een meisje van 16 en heb op jonge leeftijd mijn ouders verloren

    ik was 11 jaar jong toen ik te horen kreeg dat mijn moeder was overleden

    het was tijdens haar werk gebeurd en ik was nog maar 11 zij is overleden

    aan een hartstilstand.

    toen mijn vader overleed was ik 14 hij zat in zijn auto om naar een volgende klant te gaan ( hij was monteur van ketels ) mijn vader is op de zelfde manier

    als mijn moeder overleden hij kreeg een hartstil stand in de auto

    en ik kreeg het 4 uur later pas te horen

    als meisje van 14 gaat dan echt alles door je heen

    je bent boos, verdrietig en voel je machteloos tegelijk

    je moet weg uit je vertrouwde omgeving waar ik 14 jaar lang ben opgegroeit

    dat was echt heel moeilijk

    iedereen probeerd wel aardig en mee levend te doen maar je heb er zo weinig aan.

    ik kreeg er mijn ouders niet mee terug en die mensen weten toch niet wat ik van binnen voel. het is natuurlijk allemaal goed bedoelt.

    het is nu bijna 2 jaar gelede van mijn vader.

    en het overlijden van mijn ouders werd tot 2 keer toe gemeld door de politie dus als er bij nog eens word aangebelt door de politie zal mijn hart dus 10x zo snel gaan kloppen omdat ik weet wat voor nieuws er kan komen

    ik heb een tijdje geleden met een vrouw gepraat die met overleden mensen kan praten

    dat was echt zo gek ze zei dat ik mijn ouders moest los laten.

    maar dat kan ik gewoon niet iedergeval nu nog niet

    ik ga der mee naar bed en ik sta er mee op met de gedachte dat ik altijd “alleen” zal zijn

    ik zou graag contant met jongeren die het zelfde hebben mee gemaakt

    of snappen wat ik door heb gemaakt ik zou dat echt heel fijn vinden

    alvast heel erg bedankt

    Sabrina

  • Blauwennietzwaar

    J.J.O.V. is een lotgenotengroep, bedoeld voor jongeren die op een jonge leeftijd één of beide ouder(s) zijn verloren. Op deze site vindt je jongeren die hetzelfde mee hebben gemaakt als jij, mensen die weten hoe je je kunt voelen.

    Vaak ontbreekt het begrip in je omgeving over de gevoelens die je hebt over het verlies van je vader of moeder. Logisch, de mensen in je omgeving weten vaak niet wat het is om zoiets mee te maken en wat voor gevoelens dit los kan maken.

    Door contact te hebben met lotgenoten kan je je gevoelens delen met mensen die echt weten wat je door kunt maken en wat er door je heen kan gaan.

    In deze groep zal je geen professionele hulp vinden maar erkenning en herkenning van en door lotgenoten die hetzelfde meemaken of meegemaakt hebben als jezelf. Kortom mensen die maar al te goed begrijpen hoe jij je voelt. Zo kan je elkaar helpen om door de moeilijke tijden heen te komen. Je vind hier steun en (h)erkenning.

    Delen doet helen…..

    http://jjov.nl/

  • Blauwennietzwaar

    http://jongereninrouw.web-log.nl/

    http://www.fio.web-log.nl/

    Sterkte Sabrina, pas goed op jezelf!

  • Marry M

    Lieve Sabrina,

    Met tranen lees ik jouw verhaal. Ik heb zelf een zoon die zijn vader op 14jarige leeftijd verloor, en ik weet hoe bang hij was om ook mij te verliezen.

    Ik kan me voorstellen dat in je naaste omgeving je vrienden en vriendinnen met heel andere dingen bezig zijn dan met rouw en verdriet. Ik hoop dat je leeftijdgenoten zult vinden om dingen te delen. Mijn zoon heeft dat niet gedaan (wilde dat niet) maar ging en gaat nog regelmatig bij een psycholoog praten.

    Heel veel sterkte en dikke knuf.

    Marry