Lieve Lex
1 jaar geleden,het lijkt pas een dag.
5 jaar ziekte,ik heb je verzorgt met heel mijn hart en al mijn liefde.
Jij was een kanjer,ondanks alle operatie's,bestralingen en chemo.
je bleef maar vrolijk.
wie begroet me nu met de woorden:hallo,hart van mijn hart of goedemorgen zonnestraaltje?
ik ben geen zonnestraaltje meer en ik weet me geen raad zonder jou.
ik mis je zo.
voor altijd jouw loes
hallo Loes
toen ik langs de discussielijst ging spraak dit mij heel erg aan ,ik weet wat jij door maakt
ik ben nu 10 maanden weduwe het is net gisteren ,je mis je maatje een arm om je heen het samen delen
ik vindt een beetje troost op (de doden zijn niet stil )van de NCRV daar heb ik de foto van mij man op gezet dan brand ik een kaarsje voor ons samen en schrijf een stukje als het gemis te erg is mischien is dat ook iets voor jou
Loes ik wens jou ook heel veel sterkte
warme groet
Mieke
Beste Willie
Ik ben zelf nu sinds 13.September weduwe van mijn lief Jan.(Na 35 jaren)
Ik vond van de week bij bol.com een heel interesant boek.Heb het,na het te hebben gelezen,aan mijn kind gegeven,maar zodra ik het terug heb,kom ik wel in de lucht.
Ben ervan overtuigt,dat je na het lezen ervan,antwoord op sommige vragen hebt gekregen.
Dus,je hoord nog van me.
Hartelijke groetjes Ingrid
Hallo samen
Mijn troostboekje heet: Als een geliefde sterft(over afscheid nemen en verdergaan)
Het is geschreven door Hans Stolp.Het is echt een aanrader
De worden en situaties zijn heel herkennbaar en geven je inzicht in de verschillend processen en gemoedstoestanden.Ik lees het nu voor de tweede keer,want de eerste keer wilde ik te snel en dat werkte niet zo goed bij mij.
Dus, lieve mensen hier,dat was mijn tip.
Groetjes en liefs Ingrid
Mijn maatje is 29 juni overleden, naar een ziekbed van een half jaar aan die verschrikkelijke kloteziekte, Kanker wanneer vinden ze daar toch wat op, ik heb hem de laatste drie weken van zijn leven, intensief verzorgt en ben ontzettend blij voor hem dat hij niet langer heeft moeten lijden, voor mij ik had hem liever nog wat langer bij me gehad, maar het moment zou toch komen van overlijden, de weken van alles regelen en drukte zijn nu voorbij, en het gemis word met de dag erger, terwijl ik dit schrijf lopen de tranen over mijn wangen, die komen nu om de haverklap, als ik zit te ontbijten en ik heb zijn fototegenover me staan, krijg ik geen hap meer door mijn keel, dan is het verdriet zo groot dat het pijn doet op mijn borst zelfs zo erg dat ik eraan gedacht heb last van mijn hart te hebben, Wij hadden geen kinderen, en de zondagen die vind ik nu al verschrikkelijk, en heb er pas een paar alleen doorgemaakt, ik hoop echt dat dit gevoel over gaat want op dit moment lijkt het me te wurgen, en al mijn energie lijkt op te zijn
Beste Magda,
Ik wil mijn medeleven betuigen met het verlies van jou man jou maatje gewoon jou alles!
Ik heet Lenneke en mijn man is gestorven 4 oktober 2010 aan hersentumoren.
Mij helpt: ik schrijf brieven op de computer om het te verwerken,naar hem gericht?
Zo schrijf ik dingen van me af en deel ik het met het schrijven naar hem.
Ik zal het niet mooier voorstellen dan het is het is een verschrikkelijke tijd die je doormaakt en ik wens je alle steun toe.
De zondagen zijn inderdaad het ergste en de feestdagen?
Misschien helpt het om het van je af te schrijven
Vriendelijke groeten en welgemeende sterkte in de komende tijd.
U mag mijn best mailen als het helpt.
groetjes Lenneke Loerakker
Lieve Loes en allemaal,
Kanker 1 van de ziketes waar ik geen woorden voor heb.Vorig jaar augustus is mijn schoonzoon overleden 51 jaar,mijn dochter 44 jaar was ten einde. Ze heeft hem 4 jaar vezorgd niemand had het haar na gedaan. Ze heeft ook een hel druke baan.Maar heeft het volbracht.Uiteindelijk heeft Marc het niet gered hij was totaal op.Hij overleed op de dag dat wij met vakantie zouden gaan. Natuurlijk niet gegaan Bij Astrid blijven haar troosten en helpen met alles.Het heeft nu zo als het zo mooi gezegd word een plaatsje gekregen.Tot afgelopen 9 augustus dit jaar mijn man overleed de 5de augustus werd hij niet goed en de 9 de augustus overleden Hij was thuis in coma geraakt en is niet meer bijgekomen.Hersenbloeding. Nu is Astrid er voor mij ze snapt mij als geen ander. De dag dat Aad naar het ziekenhuis ging in coma zou Astrid op vakantie gaan,dus natuurlijk ook niet gegaan
Wij zijn samen alles aan het verwerken zoals dat gezegd word.Maar woorden hoeven niet bij Astrid die begrijpt het zo wel.Ik ben momenteel niet zo goed in mijn vel alles koopt tegen de bekende dip.
Ooit hoop ik dat ik weer kan lachen en vrolijk zijn.Zondags doen we een rondje kerkhof zoals ik dat noem.Eerst naar Aad en vervolgen naar de andere kant van de stan naar Marc we worden er allebei rustig van.
Lieverds leef met jullie mee en hopelijk kunnen we elkaar steunen
Knuffels
Nanneke
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's