rouwverwerking.startpagina.nl

Eerste keer

  • Anonymous avatar

    Sandra

    Mam vandaag ben ik voor de eerste keer echt “alleen” bij je geweest.

    De bloemen stonden er nog keurig bij en er is weer een bos tulpen bij gekomen.

    Het was heel vredig en rustig daar, de zon scheen en je hoorde de vogeltjes fluiten.

    Toch stond ik daar bij je graf te huilen gewoon omdat ik je zo ontzettend mis.

    Vorig jaar een dag voor Pasen werd je uit het Vu-Ziekenhuis ontslagen na een zware operatie aan de alvleesklier, en nu mam een jaar later sta ik bij je graf.

    Lieve mam ik hou van je en zeker tot ziens.

    liefs sandra

  • Anonymous avatar

    anke

    lieve Sandra

    Ik weet nog mijn eerste keer dat ik naar het graf van mijn mams ging,

    nog geen steen nog niks tastbaars om het zomaar te zeggen,ik zal je zelfs vertellen dat ik het de eerste keer niet kon vinden, de bloemetjes waren ook al weg.

    Buiten dat ben je op de dag van de begrafenis zo emotioneel , dat je niet alles in je opneemt.

    Nu is het plekje van mijn ouders af , tastbaar en mooi.

    Ik ga er regelmatig heen, maar lang niet meer zo vaak als in het begin.

    Toch is het heel fijn dat ik nog ergens naar toe kan .

    liefs anke

  • Anonymous avatar

    Gré

    Hallo Sandra,

    ja, de eerste keer na de begrafenis is altijd moeilijk.

    zoals Anke al aangaf moet het dan ook een eigen plekje worden waar je toch een stukje rouw achter kunt laten.

    voor mij is het een heel fijne plek, waar je dan ook duidelijk niet de enige rouwende bent.

    en het de eerste keer niet terug kunnen vinden is mij ook gebeurd.

    hier is het een kleine begraafplaats, waar vrijwel direct na het begraven ook nog een naambordje je de plek wijst, maar voorheen moest de de nabestaanden het met een grafnr doen.

    heel veel sterkte,

    Gré