Wat ben ik: Een man, 54 jaar en werkzaam met kinderen.
Ik ben ook christen, dat is van belang te weten i.v.m. mijn vragen.
Ik wil niet teveel details geven i.v.. privacy.
Enige tijd geleden is er een meisje om het leven gekomen bij een ongeluk.
Veel verdriet en verbijstering maar “”we“” zijn er goed mee omgegeaan al zeg ik het zelf.
De rouwverwerking bij leeftijdsgenoten is voor de meesten goed maar een aantal meiden heeft grote problemen.
EEN heftig probleem is nu dat er door een aantal meiden ( ca 13 jaar ) nachtmerries komen maar wat erger is: Ze “”zien en horen“” hun dode vriendinnetje.
Als eerste heb ik de belofte afgedwongen dat deze meisjes hier NIET met anderen over mogen praten om te vorkomen dat er over twee weken 54 meisjes bij me op de stoep staan met hetzelfde probleem.
Zo heb ik het ook verteld.
Nu ken ik dit soort verhalen natuurlijk wel maar ben er persoonlijk nog nooit zo heftig mee in aanraking gekomen.
Ik ben christen schreef ik, ik geloof en vertrouw op God EN ik geloof de meisjes ook maar geloof niet in geesten en demonen.
Ik wil hier ook geen theologische discussie.
Ik ken al die verhalen van doden oproepen, geestenbezweringen van sommige van mijn medechristenen wel.
Kijk, die meisjes hebben grote problemen, een deel is ook gelovig en hebben daar ook wel steun aan maar ik dring nooit mijn eigen geloof op.
WEL zeg ik dan dat ik een ieder mijn blijmoedig geloof GUN, in die zin praat ik er wel over.
Wie kan mij van adviezen vorzien hoe hier mee om te gaan.
Wellicht dat er tijdens de discussie hierover op dit prikbord nog vragen opkomen maar dat zien we dan wel en zal ik die trachten te beantwoorden als de privacy dat toelaat.
m.vr.gr.
Theo