hallo,
Schrijf van je af, schreef Sunflower gisteren. Ja maar hoe doe je dat?
Vanmorgen eerst mijn oude hond en de katten uitgelaten, en ik dacht: als ik hun niet had, was ik helemaal nooit meer buiten gekomen. Ik ben bang voor al die medelijdende blikken, en ik weet niet hoe ik moet reageren op dat hele simpele vraagje:“hoe gaat het?”Dan denk ik altijd.. hoe gaat het? slecht, kunnen jullie dat dan niet begrijpen?
Gelukkig moet ik met de hond weg, en dat doe ik dus ook. Maar leuk is anders.
Alhoewel, ik zou niet weten wat ik moest doen zonder die trouwe viervoetige vrienden, die alles met 1 blik begrijpen.
Vandaag is een werkdag. Ik ga de meterkast schoonmaken.
Want, mijn man was een hele lieve schat, maar die kon nooit iets wegdoen. En dat mag ik nu dus wel doen. Het is vreselijk, maar ook een soort therapie.
De dag nadat er gewerkt is, doe ik niets, en probeer te leren omgaan met het verdriet, de leegte, etc..
Ik vraag me af hoe jullie hiermee omgaan.
groetjes Betty