Ad* 13-5-1944—-28-02-1992
15 Jaar voorbij,
15 jaren later.
Het is langs ons heen gegaan als snelstromend water.
Woorden zijn woorden
Zeggen wat we bedoelen.
Maar brengen niets over van,
Hoe wij ons voelen.
Lieve Dinie,
Ja, wanneer dan? Ben ik een uitzondering?
Volgens mijn familie wel, het is tenslotte al 15 jaar geleden.
Maar ik ben daarna zoveel liefs kwijtgeraakt, kind en kleinkinderen van ons samen.
Misschien ben ik daardoor een uitzondering?
Ik weet het niet,
Dinie, bedankt voor je reactie, jij bent geloof ik een van de drie mensen die me begrijpt.
Liefs Bep -x-
Dinie schreef:
>
> lieve Bep,
> de jaren vliegen voorbij en dan zeggen ze de tijd heelt alle
> wonden!
> dan vraag ik me af, wanneer dan???????
> meis heel veel sterkte!
> liefs Dinie.
Hallo,
Een paar jaar geleden was ik hier vaker, zo nu en dan kom ik weer eens langs, maar lees dan alleen mee. Tot er iemand iets zegt wat me aangrijpt, zoals nu.
Mijn zoon is 6 1/2 jaar geleden verongelukt, en tijd heelt alle wonden…..dacht het niet.
Het is een wond die heeeeel langzaam geneest, maar krijgt de kans niet, want hij gaat steeds weer open. Is het niet om de domme dingen die mensen soms zeggen. Dan wel om je eigen verdriet, elke dag weer. Gaat het een dag goed, is er altijd wel iets wat je herinnert aan je kind, man, kleinkind, vrouw, vriend. We kunnen er mee leven, want dat lukt ons al een paar jaar. Maar dat tijd alle wonden heelt, vergeet het maar.
Ingrid*
www.memoriam-sven.myweb.nl (sorry voor reklame voor mijn website, maar jaren heb ik site niet kunnen veranderen, omdat na een pc crasch ik alles kwijt was, en ik ben er best wel trots op)
Lieve Ingrid
Je hebt helemaal gelijk, die wond gaat nooit meer dicht, vooral als het je kind is.
Ik heb je site bekeken en hij is prachtig, Trouwens, ik vind dat geen reclame, gewoon een site waar een moeder haar mooie zoon heeft geplaatst en daar trots op is. Ik heb er ook een voor mijn zoon en kleinkinderen maar zoals jij kan ik het niet. Neem er ook eens kijkje.
Verder wens ik heel veel sterkte en kracht,
Liefs Bep
Lieve Bep en Ingrid,
Als ik jullie berichtjes lees heb ik het idee dat ik nog een hele lange weg te gaan heb en jullie sites zijn heel mooi geworden.
Vooral de tekst onder de krantenberichtjes over Sven zijn erg herkenbaar voor mij.
Sommige mensen lopen inderdaat om me heen alsof ik een besmettelijke ziekte heb, ik begrijp van anderen dat het ook heel moeilijk is om te reageren op iemand
die zn kind is verloren, daarom ook zo blij met jullie reacties, lotgenoten die echt weten wat rouwen is.
En leven van dag tot dag is ook wat ik doe en soms eerst van uur tot uur ja.
Deze week beleven we het vorig jaar weer en ook dat zal wel bij de verwerking horen maar voeld zo zwaar ik mis haar gewoon nog erger en wist niet dat dat mogenlijk was.
Weet dat ik verder moet maar voel me geamputeerd en het doet zo zeer waarom waarom kimberley's vriendin komt zo op bezoek en is in leeftijd kim voorbij kim zal altijd 16 blijven tot schrijfs maar weer, may
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?