Zo onwerkellijk

  • Sandra

    Hallo mijn naam is Sandra (34) ben hier voor de eerste keer op de site.

    Mijn moeder is afgelopen 16 januari op 56 jarige leeftijd overleden aan kanker, voor mij is het allemaal nog zo onwerkelijk het besef heb ik totaal nog niet dat ze echt niet meer terug komt. Zijn er meer mensen die net als mij hun verhaal willen delen of er over willen praten.

    groetjes Sandra

  • yvon

    Hoi Sandra,

    Allereerst gecondoleerd met dit grote verlies…

    Je bent op de juiste plek om je verhaal èn gevoelens te delen.. Voel je welkom en schrijf wanneer je die behoefte hebt.

    liefs, Yvon

  • Sandra

    Dank je wel voor je berichtje, ben blij dat ik nu een site gevonden heb waar het wel kan, en ene moment kan ik er beter over praten dan de andere keer.

    gr San

  • Dinie

    lieve Sandra.

    mijn deelneming met het overlijden van je moeder,

    meis hier vindt je lotgenoten, probeer het van je af te schrijven,

    het lucht op.

    liefs Dinie.

  • anke

    lieve Sandra

    Gecondoleerd met het overlijden van je mam,

    het is niet zo verwonderlijk dat je het zo als onwerkelijk ervaart, het is nog zo vers.

    lieve Sandra je hebt een goede weg gevonden , ik ervaar het hier als zeer prettig en heeft me dan ook een heel stuk vooruit geholpen.

    Liefs anke

  • Sandra

    Jee ik sta nu al versteld van het medeleven op deze site dat had ik zeker niet verwacht (maar wel gehoopt). ik zal zeker een keer mijn verhaal vertellen maar nu kan ik het nog niet heel goed, het doet allemaal heel veel pijn.

    Veel liefs Sandra

  • wilma

    Lieve sandra,

    Alsnog mijn medeleven met het overlijden van je moeder…………..

    Het is nog zo kort geleden, probeer het hier van je af te schrijven, mee te lezen, als jij eraan toe bent, want dat gaat voor alles, jijzelf…………….

    Dit jaar word het 2 jaar geleden dat mijn lieve moeder vrij plotseling is overleden…..ik was erbij……………in juli augustus van dat jaar ben ik hier van me af gaan schrijven, de reacties die ik kreeg…..ppfftt was er stil van………..maar het heeft me ontzettend goed gedaan, het heeft mij geholpen met mijn rouwproces…………na een klein jaar had ik hier afscheid genomen, las wel mee, maar postte niks meer, tot december vorig jaar, het ging heel slecht met mijn tante* de zus van mijn lieve moeder, en mijn 2e moeder, ze had de taak een klein beetje overgenomen van mijn lieve moeder, dus……………..ik kreeg hier weer net zoals toen veel steun, lieve woorden , begrip, ja we begrijpen elkaar hier, omdat we met zijn allen hetzelfde meemaken het missen van een dierbare…………………mijn tante, 2e moedertje* is 4 januari overleden……………………

    Wat ik je hier mee wil zeggen Sandra, is voel je welkom hier en als je er klaar voor bent, schrijf dan je verhaal………………..en wij zullen er voor je zijn……………

    Veel sterkte en liefs van mij wilma

  • Sandra

    Ik weet niet of ik het kan maar wil het toch proberen, ik moet het kwijt.

    Het is bijna 4 jaar geleden allemaal begonnen, bij mijn moeder werd borstkanker geconstateerd, na 6 chemokuren werd ze daarna geopereerd (borst-amputatie) en daarna moest ze nog 30 keer bestraald worden.

    Uiteindelijk is dat allemaal goed gekomen.( zeggen ze) Vorig jaar 8 maart 2006 kregen we te horen dat mijn moeder alvleesklier-kanker had, ( haar broer die 52 was geworden is daar aan overleden).

    Op naar Amsterdam Vu- en ze kreeg daar een operatie van ruim 6 uur. Ook die operatie was geslaagd (zeggen ze). In juni 2006 weer terug voor controle waar wij uit zekerheid een echo of een scan wilde laten maken (voorzorg dus) was niet nodig volgens de arts, omdat het zo rommeltje daar binnen in die buik was van die operatie, in november weer omgevraagd maar was weer niet nodig.

    Ze kreeg wat last van dr zij, dat straalde uit naar dr rug. (zweefende rib geconstateerd).

    Wij toch weer blij van pffffffff gelukkig een zweefende rib wel vervelend maar gelukkig niet weer die ziekte. Maar de pijn ging maar niet over en rond oud en nieuw werd ze weer wat geel.

    Afspraak gemaakt 4 januari 2007 toen kon opeens wel een echo gemaakt worden en bloedgeprikt en nog geen 2 uur daarna kregen we het nieuws dat ze leverkanker had in zeer ernstige vorm, werd ook gelijk verteld dat ze maar een paar weken te leven had, nou het werden geen weken maar 12 dagen.

    Wij hebben gelukkig een hechte familieband en we bleven dan ook bij mijn ouders vanaf die 4 janurari we waren er ook allemaal bij dat ze stierf.

    De dag 16 januari dus zit constant in mijn hoofd, zo gevochten heeft ze nog want ze wilde ons niet loslaten. Maarja dan is het moment daar en is het gebeurd verschrikkelijk want mijn moeder was echt me allesie, ik kwam 3 keer per dag bij mijn ouders en belde ook nog wel 2 a 3 keer, was heel hecht met haar,. met mijn vader ook wel maar moeder/dochter relatie is toch weer ff anders.

    De begrafenis was zeer indrukwekkend, in de kerk waren bijna 600 mensen die afscheid hebben genomen van mijn lieve Mam.

    Het zit helaas in de familie, haar zusje is 32 jaar geworden, haar broer 52 jaar en dr vader 54 jaar alleen haar moeder (mijn oma dus) is 80 geworden.

    Mijn moeder heeft nog 1 zus van 52 waar we ook een hele goede band mee hebben en mijn moeder al helemaal, dr zusje was dr ook alles, helaas hebben we afscheid van mijn moeder moeten nemen met heel veel pijn in ons hart. (zit nu ook een potje te janken) maarja kan ook niet anders, doet heel veel pijn.

    Ik stop er nu mee misschien dat ik later nog wel wat meer vertel over bepaalde dingen.

    Het begin is er,

    heel veel liefs Sandra

  • yvon

    Lieve Sandra,

    Heftig……..

    Ben blij dat je iets hebt kunnen schrijven, heel knap van je! Het is allemaal ook nog zo recent….

    liefs, Yvon

  • Simone

    Lieve Sandra,

    Ook ik heb mijn moeder na een ziektebed verloren, maar wij wisten eens dat de koek op was en dat haar longen het niet meer zouden gaan redden, mijn moeder was al wel veer langer ziek maar 1,5 jaar voordat ze overleed is het erger geworden.

    Mijn moeder had COPD dat is een longziekte op zich goed mee te leven maar dat moet je wel stoppen met roken, mijn moeder heeft daar wel tich pogingen voor gedaan maar ze kon maar niet echt stoppen.

    4 dagen voor haar overlijden was ik er nog en vroeg ze me om een sigaret, weetende dat het niet goed was, heb ik er haar toch 1 gegeven, volgens de dokters maakten het niet meer uit of dat ze nu wel of niet zo roken.

    Maar wat ben ik blij dat ik haar dat nog gegeven heb!

    Want 4 dagen later was het over!

    Ik wens je super veel sterkte de komende tijd en op zijn tijd huilen is echt hellemaal geen schande hoor.

    Nu ik na bijna 2 jaar nog regelmatig

    Liefs Simone