Ik weet niet of ik het kan maar wil het toch proberen, ik moet het kwijt.
Het is bijna 4 jaar geleden allemaal begonnen, bij mijn moeder werd borstkanker geconstateerd, na 6 chemokuren werd ze daarna geopereerd (borst-amputatie) en daarna moest ze nog 30 keer bestraald worden.
Uiteindelijk is dat allemaal goed gekomen.( zeggen ze) Vorig jaar 8 maart 2006 kregen we te horen dat mijn moeder alvleesklier-kanker had, ( haar broer die 52 was geworden is daar aan overleden).
Op naar Amsterdam Vu- en ze kreeg daar een operatie van ruim 6 uur. Ook die operatie was geslaagd (zeggen ze). In juni 2006 weer terug voor controle waar wij uit zekerheid een echo of een scan wilde laten maken (voorzorg dus) was niet nodig volgens de arts, omdat het zo rommeltje daar binnen in die buik was van die operatie, in november weer omgevraagd maar was weer niet nodig.
Ze kreeg wat last van dr zij, dat straalde uit naar dr rug. (zweefende rib geconstateerd).
Wij toch weer blij van pffffffff gelukkig een zweefende rib wel vervelend maar gelukkig niet weer die ziekte. Maar de pijn ging maar niet over en rond oud en nieuw werd ze weer wat geel.
Afspraak gemaakt 4 januari 2007 toen kon opeens wel een echo gemaakt worden en bloedgeprikt en nog geen 2 uur daarna kregen we het nieuws dat ze leverkanker had in zeer ernstige vorm, werd ook gelijk verteld dat ze maar een paar weken te leven had, nou het werden geen weken maar 12 dagen.
Wij hebben gelukkig een hechte familieband en we bleven dan ook bij mijn ouders vanaf die 4 janurari we waren er ook allemaal bij dat ze stierf.
De dag 16 januari dus zit constant in mijn hoofd, zo gevochten heeft ze nog want ze wilde ons niet loslaten. Maarja dan is het moment daar en is het gebeurd verschrikkelijk want mijn moeder was echt me allesie, ik kwam 3 keer per dag bij mijn ouders en belde ook nog wel 2 a 3 keer, was heel hecht met haar,. met mijn vader ook wel maar moeder/dochter relatie is toch weer ff anders.
De begrafenis was zeer indrukwekkend, in de kerk waren bijna 600 mensen die afscheid hebben genomen van mijn lieve Mam.
Het zit helaas in de familie, haar zusje is 32 jaar geworden, haar broer 52 jaar en dr vader 54 jaar alleen haar moeder (mijn oma dus) is 80 geworden.
Mijn moeder heeft nog 1 zus van 52 waar we ook een hele goede band mee hebben en mijn moeder al helemaal, dr zusje was dr ook alles, helaas hebben we afscheid van mijn moeder moeten nemen met heel veel pijn in ons hart. (zit nu ook een potje te janken) maarja kan ook niet anders, doet heel veel pijn.
Ik stop er nu mee misschien dat ik later nog wel wat meer vertel over bepaalde dingen.
Het begin is er,
heel veel liefs Sandra