Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Caroline1964
Hallo lezers,
Mijn allerliefste is in juli 2013 overleden aan de plotselinge gevolgen van longkanker met uitzaaiing naar hersens. Van een heel gezonde man vol met plannen en levenslust in 6 weken tijd van patiënt naar overleden…… In de laatste week dat hij nog leefde kreeg mijn zusje de diagnose borstkanker. Op zondag overleed mijn mannetje en maandag zat ik alweer in dat rotziekenhuis met mijn zusje. Iedere 3 weken kreeg ze chemo en was dan bij mij thuis, doodziek. Op 13 september kreeg mijn stiefvader de diagnose darmkanker met uitzaaiing naar lever en long… Mensen om je heen zeggen dan heel lief.. zorg je wel voor je zelf??? Hoe kan je dit doen als je in zo'n cirkel zit? Ik moet er zijn voor mijn zusje, en voor mijn moedertje en mijn stiefpaps. Die zitten allemaal in hun eigen proces. En dan kan je echt niet zeggen..“he… even nu niet!” En ook nog alle 5 maanden druk met de administratie en accountants en notaris wat gewoon lijkenpikkers zijn!! Bleeeeh!
Je snapt dat ik mijn rouwproces opzij heb gezet tot na alle behandelingen van mijn lieve familie. En nu… na 5 maanden begint het bij mij een beetje te borrelen, alleen merk ik ook dat ik erg hard, onrustig en ongeïnteresseerd ben geworden. Ik loop als een kip zonder kop rond in mijn huis. Heb het druk maar doe niets. Ik herken mijzelf helemaal niet. Doe mijn ding en ook niet. En daarnaast heb ik hele lieve mensen allemaal om mij heen en speel ik de blije clown.Ik klaag niet maar ik ben wel heel erg moe van alles. Ik wil rust en kan dit niet vinden, Zoveel geregel! En probeer ik iets te vinden over lotgenoten gaat het veelal over jonge weduwen met kinderen. Nou die heb ik dus niet, maar ben evenmin verdrietig…. Sinds kort dan “stief”oma.
