zo plotseling

  • an

    van de ene op de andere minuut is mijn allerliefste man waar ik dit jaar 30 jaar meegetrouwd zou zijn van mij weggerukt door een hartinfarkt.het is nog geen 8 week geleden,en nog steeds onbegrijpelijk.hij was nog maar 56 jaar nooit ziek en hadden samen zoveel plannen,

    herkenbaar?? ben er kapot van.

  • patricia muller

    lieve an,

    gecondeleerd met dit grote verlies,

    hij was nog veel tejong.

    het is goed dat je het prikbord heb gevonden dan kan je alles van je afschrijven.

    heel veel sterkte en een dikke kus van mij,

    Patricia

  • angela100

    hoi an.

    voor mij is dat heel herkenbaar.mijn vader is vorig jaar 2 mei plotseling overleden.hij kreeg een aneurisma in zijn buik en niks mocht meer helpen.wij hebben het er allemaal heel moeilijk mee.natuurlijk kun je denken dat het mooi is dat hij geen ziekbed heeft gehad en dus niet heeft moeten lijden.maar voor de nabestaanden is het dubbel zo moeilijk.mijn pa heeft de dag dat hij overleed nog gefietst naar de markt enmet zijn kleinkind mee naar zwemmen.ik wens je heel veel sterkte met dit verlies.wat ik je als raad kan meegeven is schrijf het hier op.of het nu om een rotdag gaat,een huilbui die je wil delen,het maakt niet uit.en als je me nodig heb kun je me altijd mailen.er zijn altijd mensen die hier meeleven en begrijpen wat je door gaat.veel sterkte.groetjes angela

  • Irene

    Dit is mijn eerste berichtje hier. Ook mijn man is kort geleden (26 april 2007) onverwacht overleden aan een hartaanval. Ik heb 2 zoons van 16 en bijna 14. Mijn man was net 55 geworden. Ook veel te jong. Veel te vroeg. Ook wij hadden samen nog zoveel plannen.

    Herkenbaar? Jazeker.

    Wij kenden elkaar 20 jaar, waarvan 16 jaar getrouwd.

    Dit is onrechtvaardig, wreed. Ik heb geen rust en nog totaal geen vrede met wat is gebeurd.

    Hij is thuis overleden. 's nachts. De hartaanval duurde max. 10 tellen? Ik heb mijn zoons geroepen dat “er iets met jullie vader is!” Ze zijn er getuige van geweest dat hun moeder hun vader heeft geprobeerd te reanimeren tot de hulptroepen arriveerden. Vergeefs! Ik zit nog in een totale verdoving/shock. Hij heeft “een mooie begrafenis” gehad. Er waren 250 mensen aanwezig. Mijn man was zeer geliefd/gewaardeerd/gerespecteerd.

    Hij wilde minder gaan werken en met zijn 60e helemaal stoppen.

    Helaas…….. Hij is definitief gestopt.