Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
anke
Zo neem je begrijpelijk afscheid
Is oma nu tussen de sterren?
Het huisdier gaat dood, een familielid overlijdt,er wordt per ongeluk een expliciet stukje journaal meegepikt.
Op een gegeven moment zal je kind met vragen komen over de dood of behoefte hebben aan rouwverwerking.
Geen makkelijk onderwerp ,zeker als je zelf verdriet hebt .
Verhalen vertellen over de natuur, boekjes voorlezen en samen verdrietig zijn , kan helpen.
Janneke is moeder van Joris en Emiel , Joris kwam voor het eerst met de dood in aanraking door het overlijden van een varken van de kinderboederij.
Hij was net drie jaar toen hem werd verteld dat Sweetie ziek was geworden en daarom dood was gegaan.
Onze zoon was verdrietig, dacht er veel over na en stelde vragen.
We hebben verteld dat mensen in verschillende dingen geloven.
Sommige zeggen dat je engeltje wordt als je doodgaat .
Joris had op de televisie gehoord dat overledenen een sterretje aan de hemel worden.Dit werd zijn waarheid.
In de avond werd Sweetie welterusten gewenst tussen de sterren.
Het overlijden van een dier of huisdier kan het volgens Vree van stichting rouw en kind makkelijker maken om met je kind over de dood te praten.
De verklaring is duidelijk , het hondje was te oud en kan dus niet meer spelen.
Het verwelken en doodgaan is van dingen uit de natuur is doorgaans voor kinderen nog eenvoudiger te begrijpen.
Het is daarom raadzaam voorbeelden uit de natuur te gebruiken ook wanneer er een oma of opa komt te overlijden.
In de natuur zien kinderen dagelijks allerei dingen. Ze zien kapot
getrapte paddestoelen, bloemen die verwelken enz.
Je kunt daarover vertellen dat zij dan beschadigd zijn en daardoor niet meer kunnen leven.
Dat kan ook bij oma en opa gebeuren.
Ze worden oud hun lichaam doet het niet meer meer zo goed . Ze kunnen niet meer zo goed eten lopen en drinken.
voorbeeld.
Een half jaar na de dood van Sweetie werd oma heel ziek.
Joris wist dat als je erg ziek bent dat de kans bestaat dat je doodgaat.
Wij hebben hier als ouders geen geheim van gemaakt . De laatste twee weken van mijn moeders leven heeft Joris zijn oma veel opgezocht in het ziekenhuis.
De slangen en apparatuur verdwenen voor hem hij zag alleen zijn lieve oma . Ik geloof zelfs dat Joris met oma nog over de dood heeft gesproken.
Als mensen naar woorden zoeken of even niet weten wat ze moeten zeggen gaan hun ogen vaak even naar boven.ze zoeken steun in de lucht.
De oplossingen die kinderen aandragen voor de plek waar de overledene naar toegaat liggen vaak ook in de hemel.
Ze worden engeltjes wolken of sterretjes.
Volgens een pastoor geeft het de kinderen steun als ze weten dat bijvoorbeeld hun oma op een bepaalde plek is.
Hij bekijkt de dood van de gelovige kant.
Voor hem is het geen einde maar juist het begin van iets moois het eeuwige leven.
Als iemand ernstig ziek wordt kun je de kinderen al voorbereiden op een mogelijk naderend einde .
Dat kun je onder andere doen door boekjes voor te lezen.
Een mooi voorbeeld is Oma Pluis van dick Bruna.
Wacht af met welke vragen je kind komt , gan niet invullen en geef eerlijke eenvoudige antwoorden, maar niet teveel details.
Volgens de pastoor nemen de meeste ouders hun kinderen niet mee naar de opbaring van een dierbare.Wel naar de begrafenis maar dan soms weer niet naar het graf..Het feit dat de kist in de grond verdwijnt vinden sommige ouders te eng voor hun kind.
Dit zijn best moeilijke beslissingen . Het is leeftijd en situatie gebonden . Er is niet een concept, want ieder kind is anders.Als het kan vraag het kind dan wat het zelf wil.
Voorbeeld.
Oma is overleden . we zijn allemaal erg verdrietig en huilen met elkaar .Voor Joris kopen we als voorbereiding op de begrafenis het boekje van oma pluis.
Samen vertellen we hem wat er gaat gebeuren . de vragen over waar ze na de begrafenis naar toe gaat zijn of zon verdrietig moment moeilijk maar helpen bij je verwerking.
Er werd joris verteld dat oma nu niet meer in haar lichaam woont . Joris vond het wel erg interessant dat zijn oma nu een engeltje was geworden.
Tijdens de begrafenis was hij erbij en moest huilen.
Hij mocht rondlopen en kon bij een vriendin van mij gaan zitten als het genoeg voor hem was.
Bij het graf bedankte hij zijn oma nog voor de mooie fiets die hij van haar had gekregen , dat was zijn manier om afscheid te nemen . Als ik thuis moest huilen vroeg joris me of ik oma miste.
De Water wordt soms door ouders soms gevraagd om met de kinderen te praten.
Het is voor kinderen net als voor ons een heftige en verdrietige gebeurtenis als iemand waar ze om geven overlijdt.
Die persoon of dat dier komt immers nooit meer terug.
Volgens Verloop die zelf als kind haar moeder verloor,is het belangrijk dat er voor kinderen iets achterblijft. zorg dat er foto s en of filmmateriaal is van diegene.
Wordt bijvoorbeeld een vader ernstig ziek dan kan hij misschien geschreven boekjes voor de kinderen achterlaten.
Dan kunnen de kinderen later altijd ergens op terug grijpen.Verder helpt het sommige kinderen als iets kunnen dragen bijvoorbeeld een sjaal of horloge.
Het is prettig als ze iemand op een bepaalde manier bij zich kunnen hebben. Kinderen kunnen daar veel steun aan hebben.
De site www.herinnerdingen.nl is een plek waar kinderen een monument kunnen maken met herrinerdingen van een overledene.
Achter iedere foto die op de site te zien is , zit een verhaal met een sterke herinnering .
Er zijn ook speciale tranendozen waarin kinderen al hun verdriet en herinneringen kwijt kunnen.
Joris heeft een jaar lang bijna dagelijks gevraagd naar oma.
Hoe was ze wat zei ze , kan ze me nu zien?
Dat was soms moeilijk maar het hield haar wel levend.
Ik heb wel eens getwijfeld of wij hem er niet teveel bij betrokken hebben . Deze twijfel is nu weg . Joris gaat nu zo natuurlijk met de dood om, hij weet dat deze bij het leven hoort.Nu heeft hij het nog af en toe over oma , hij wil een foto bij zijn bed en soms zegt hij wat tegen haar.
Joris leeft in de overtuiging dat zij het engeltje is die over hem waakt.
Meer inf
www.kindenrouw.nl
www.achterderegenboog.nl
bronvermelding ezeltje prik
blad uitgegeven in de kinderopvang voor ouders.
