Hallo Sandra het Waarom dat is ook telkens wat mij bezig houdt waarom moest het nu gebeuren het waarom het eerst bij mijn vader die ook die aan kanker is overleden en nu weer het waarom bij mijn moeder het ging zo goed met haar en dan zeer ploteseling gestorven niemand had dit verwacht. Ja het waarom ik zal het niet weten maar ik geloof ook dat ik ze weer zal zien op een dag.Meid ik wens je ook veel sterkte voor de komende tijd.
Beste Sandra,
Omdat mijn vrouw in november vorig jaar is overleden, zoek je sites waar iets over het verlies te vinden is. Zo kom ik dit bericht zomaar tegen en ik wil graag reageren, hoewel ik je verder niet ken. Het is voor mij de eerste keer dat ik op zo'n manier een reactie geef en ik hoop van harte dat je er iets aan hebt.
De reden voor mijn reactie is dat de waarom-vraag mij en de kinderen ook heel erg bezig houdt. Waarom moest mijn lieve vrouw zo lijden? Waarom is zij gestorven? Waarom blijf ik alleen achter met vier dochters? Waarom is onze jongste dochter geboren als een meervoudig gehandicapt kind? Zo blijf je aldoor de waarom-vraag aan jezelf stellen. Vooral omdat je denkt: waarom moet mij dit overkomen? En je vind geen antwoord.
Stel je leven voor als een wandkleed. Je ziet echter alleen de achterkant: een wirwar van draadjes en knopen. Niet om aan te zien. Je ziet er ook geen afbeelding in. Je ziet niet wat het voor moet stellen. Eigenlijk heel erg lelijk.
Eens zal het doek worden omgedraaid. Dan wordt je duidelijk waartoe het allemaal diende. De afbeelding is heel mooi en je kunt vergeten dat de achterkant er zo lelijk uit zag.
Het blijft evenwel heel moeilijk om op dit moment te accepteren dat dit je allemaal overkomt. Je kunt er helemaal van in de put raken, verdrietig om worden, jezelf alleen en eenzaam voelen en er erg om moeten huilen.
Je geeft aan dat je je moeder eenmaal tegen zult komen. Dat houdt in dat je gelooft in een leven na de dood. Ik weet niet of je in het bestaan van een God en de hemel gelooft. In elk geval zul je ooit zien waartoe het allemaal diende en je mag weten dat God eenmaal de tranen van je ogen afwist.
Ik wens je heel veel sterkte bij de verwerking van het verlies en alles wat daarmee samenhangt. Ik hoop ook voor je dat je mensen om je heen zult hebben of vinden met wie je je verdriet kunt delen. Het neemt het verdriet niet weg, maar je kunt er wel door gesterkt worden.
Lieve Sandra,
Ja juist het waarom???? dat is de vraag die iedereen die te maken heeft met rouwverwerking bezighoud en ik kan je wel vertellen ook nu na bijna een jaar houd die vraag me nog steeds bezig, niet meer dagelijks en ik weet dat we verder moeten maar toch…….
Ik wens je heel veel sterkte en het is ook precies zoals Derk zomooi verwoord heeft.
8 maart is het precies 1 jaar geleden dat ik een telefoontje kreeg op mn werk van de schooldirecteur vann mijn toen 16 jarige dochter.
Er was een vreselijk metro ongeluk gebeurt en na 8 dagen in coma te hebben gelegen is Kimberley overleden.
Ik woon nu al weer bijna een jaar samen met nijn andere kanjer van een dochter en het is als de dag van gister … zo snel is het jaar voorbijgegaan klinkt misschien cliche maar voelt wel zo.
Mn werk gaat door ik werk met mensen met een verstandelijke beperking en haal hier ook veel posotieve energie uit, kiki gaat naar school maar het voelt allemaal zo anders er is met kim ook een stukje van mij gestorven ze zou nu 17 zijn geweest en daar Sandra komt het weer boven waarom o waarom…… heel veel sterkte en blijf schrijven ik lees veel en schrijf af en toe maar echt het helpt lieve groeten May
Lieve May, dank je wel voor je berichtje, wat een verhaal dat is ook niet niks.
Ja het is gewoon de vraag " waarom moet het haar overkomen daar begrijp je gewoon niets van. Je zit met zoveel vragen.
Soms denk ik wel is van een ander die echt super ongezond leeft die worden bijwijze 100 en zoals me eigen moeder, altijd hard werken gezond eten en drinken die krijgt 3 keer kanker “waarom”dus. weet het echt niet.
Een ongeluk is ook heel verschrikkelijk en vooral je kind, je raakt gewoon dan zelf iets van je lichaam kwijt. Heb je in die 8 dagen nog wel iets kontakt met kim gehad?
Wij kregen 8 maart vorig jaar te horen dat ze alvleesklierkanker had, wat is er toch met die datum.
Nou die dag komt er ook weer aan gaat ook van alles weer door je heen hoe die dag verlopen is.
Het is gewoon allemaal niet niks en ik heb er het besef nog niet van dat ze echt weg is, niet van binnen natuurlijk want ze blijft voor altijd diep in mijn hart.
Meid jullie ook heel veel sterkte en wie weet nog tot mails.
liefs san
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's