Soms geraak je even weer in dat spiraal. Dan merk ik dat ik heel lastig dat ene gaatje kan vinden om uit te breken.

Soms heb ik de wens om weer even in de “moederschoot” terug geworpen te worden.

Ik zou het allemaal weer overdoen, ondanks alle dingen die je meemaakte.

Ik zou er veel voor over hebben om die ene wens even , misschien een luttele seconde in vervulling te laten gaan.

Dan zou ik wensen dat ik nog even de mogelijkheid kon benutten jullie vast te houden en te koesteren. Zodat ik jullie geur kon opsnuiven om hem vervolgens nooit meer te vergeten.

Mam vannavond heb ik even jouw vest heel dicht tegen me aangehouden, je geur opgesnoven. Nee dat geurtje het was er niet meer. Op het moment lopen er dikke tranen over mijn wangen en vraag ik me af gaat het dan echt nooit over.

Ik voel jullie de laatste tijd zo dichtbij en misschien is dat wel wat het soms ook zo lastig kan maken. Het is nog zo vers ,zo tastbaar.

Mijn gevoel gaat weer diep , dieper dan ik daadwerkelijk op papier zou kunnen krijgen.

Nee ik zou het zo weer over doen maar misschien dat ene stukje even overslaan.

Jee mam en pap ja soms he zijn die lege plekken zo ……………………….

te voelbaar.

jullie dochter anke