Vriendin

  • Simone

    Hoi Mensen,

    Het is alweer een lange tijd geleden dat ik hier geweest ben, maar ik merk dat het ik wel mis hier.

    Hier gaat het op dit moment allemaal redelijk.

    Inmiddels het is bijna 2 jaar geleden dat mijn moeder overleed, dat was op 28 april 2005.

    Met mijn vader gaat het op dit moment redelijk, hij ligt inmiddels 5,5 week in het ziekenhuis, waar je normaal bij een bypass na een week of 2,5 thuis bent ligt mijn vader er dus al veel langer in.

    Tot overmaat van ramp is hij nadat ze hadden gezegt voor de 5de keer weer niet naar huis, maar terug naar Eindhoven omdat er iets met de wond niet goed is.

    Mijn lichaam begint nu echt op te raken en weet niet meer waar dat ik mij energie vandaan moet gaat halen.

    Dit omdat je als 5,5 week aan het op en neer rijden bent van werk naar het ziekenhuis.

    We hopen morgen meer te weten over hoe en wat en wat ze aan de wond gaan doen.

    En dat hopen dat ze hem niet al te lang gaan houden daar!

    Hoe gaan jullie hier mee om, want de angst om ook mijn vader te verliezen die is bij mij aanwezig terwijl ik weet dat alles goed komt!

    Tenminste mijn gevoel zegt dat en die laat me nooit in de steek.

    Liefs Simone

  • Simone

    Ik vergeet erbij te vermeld vandaar ookals onderwerp vriendin.

    In vriendin 7 staat een stukje van mijn laatste woorden.

    Dat heb ik aan mijn moeder geschreven..

    Simone

  • anke

    Lieve Simone

    Ja dat op en neer rijden dat is slopend,

    ik heb dat bijna jaar lang gedaan.

    Eerst elke dag , daarna om de dag.

    Ik kon dat toen heel goed volhouden totdat alles over was, dan duurt het even maar dan is je lijf en leden ook even klaar met alles.

    Die angsten ja die ken ik ook,

    ik merk dat ik graag dat ik wil dat de wereld om me heen even stil staat, dan worden de mensen die mij zo dierbaar zijn ook niet ouder.

    Ik weet dat het geen reeele gedachten zijn , verlies hoort bij het leven en ik vind dat knap vervelend , zacht uitgedrukt.

    Dat boezemt mij ook angst in.

    Lastig he , die zorg dan ook voor je vader na al z on moeilijke periode.

    Vindt het moeilijk om te zeggen maar blijf reeel ,

    al vind ik het zelf voor jouw niet echt opbeurend.

    liefs anke

  • ANGELIQUE

    hoi,

    mijn moeder is in nov 2005 plots overleden en ik heb ook zeker de angst nu om ook mijn vader teverliezen ook al is hij dan niet ziek zoals jouw vader.

    maar ik denk dat dat gewoon de angst is dat je dan helemaal alleen bent en wat natuurlijk ook wel begrijpelijk is.

    ik heb begrepen dat je vader ze wond niet helemaal in orde is mijn moeder heeft in 2004 omleidingen gehad en haar wond was gaan onsteken en dat heeft ook erg lang geduurt allemaal voor dat dat allemaal weer goed was.

    ik wens je heel veel sterkte nog met het verlies van je moeder en beterschap voor je vader.

    groet angelique

    http://spaces.msn.com/bigmama11/

    kom eens kijke op mijn site heb ik op gedragen aan mijn moeder.

    en laat dan wel een berichtje achter in mijn gasten boek.